Kącik czytelniczy: Dlaczego nowy Harry Potter mnie NIE zachwycił?

Opis książki od wydawnictwa: 
Ósma historia. Dziewiętnaście lat później.
Harry Potter i przeklęte dziecko, nowa opowieść autorstwa J.K. Rowling, Jacka Thorne’a i Johna Tiffany’ego i nowa sztuka Jacka Thorne’a, to ósma historia w serii i pierwszy autoryzowany spektakl teatralny ze świata Harry’ego Pottera.  Światowa premiera spektaklu odbyła się na londyńskim West Endzie 30 lipca 2016.
Harry Potter nigdy nie miał łatwego życia, a tym bardziej nie ma go teraz, gdy jest przepracowanym urzędnikiem Ministerstwa Magii, mężem oraz ojcem trójki dzieci w wieku szkolnym. Podczas gdy Harry zmaga się z natrętnie powracającymi widmami przeszłości, jego najmłodszy syn Albus musi zmierzyć się z rodzinnym dziedzictwem, którego nigdy nie chciał przyjąć. Gdy przyszłość zaczyna złowróżbnie przypominać przeszłość, ojciec i syn muszą stawić czoło niewygodnej prawdzie: że ciemność nadchodzi czasem z zupełnie niespodziewanej strony.

Szczegóły:
Autorzy: Joanne K. Rowling, Jack Thorne, John Tiffany
Przekład: Piotr Budkiewicz, Małgorzata Hesko-Kołodzińska
Wydawca: Media Rodzina
Ilość stron:368
Format: 135 x 205 mm

ISBN: 978-83-8008-228-1

Źródło informacji: https://mediarodzina.pl/prod/1377/Harry-Potter-i-przeklete-dziecko--Czesc-pierwsza-i-druga

Moja opinia:
Dlaczego nowy Harry Potter mnie NIE zachwycił?

Z nocy z 21 na 22 października miała miejsce premiera nowej, ósmej części kultowej sagi fantasy dla młodzieży, której chyba już nikomu nie trzeba przedstawiać, zatytułowanej „Harry Potter i przeklęte dziecko”. Każdy mugol o tym wiedział i przy tej premierze nie zabrakło koczowania przy księgarniach lub kupna egzemplarzy premierowych w Internecie. Wchodząc w noc premiery na instagrama wszystkie najlepsze zdjęcia oznaczone czymkolwiek związanym #książką lub #czytam przedstawiały okładkę tej powieści. Ja również zafascynowana co tu znowu podzieje się w Potterowym świecie poszłam do przybytku zwanym Biedronką i dwa dni po premierze znalazłam swój upragniony egzemplarz zakopany w środkach czystości przy kasie. Pierwsze co przyszło mi na myśl to fakt, że to musiało być przeznaczenie, że książkę dorwałam i czym prędzej kończąc niedzielną pracę, wróciłam do domu, zrobiłam sobie kubek gorącej kawy i wzięłam się do lektury.

Euforia nie trwała jednak długo. Po niespełna trzech godzinach książka była już zaliczona do pozycji przeczytanych, a niesmak jaki pozostawiła chyba jeszcze na długo mi będzie towarzyszył, a jeśli autorce przyjdzie na myśl kolejna książka w formie scenariusza to zdecydowanie podziękuję. Jeśli mam być z Wami zupełnie szczera to gdybym wiedziała jak książka jest skonstruowana i że brakuje w niej najlepszych opisów, a wydarzenia w niej przedstawione to w sumie powrót do poprzednich części to te 25 zł wolałabym wydać na bilet do kina lub na jakąś książkę wartą przeczytania.

Nie należę do osób, które przeczytały wszystkie części, ale od pierwszego do piątego tomu serii niektóre tytuły były czytane przeze mnie po kilka razy. Jako nastolatka ubóstwiałam Rowling za opisy magicznego świata, kreacje bohaterów i utrzymywanie niezwykłego klimatu. Tutaj zabrakło tych wszystkich czynników. Jak to w scenariuszu bywa opisy ograniczone do potrzebnego minimum. Cechy bohaterów poznajemy jedynie po słowach jakie wypowiadają, tak też jest z emocjami, które odczuwają w danym momencie. Klimatu nie ma kompletnie żadnego w moim odczuciu. Książkę tę uratował jedynie fakt, że osoby, które czytały całą serię mogą jedynie zobaczyć kilka alternatywnych zakończeń wydarzeń z poprzednich serii, ale to moim zdaniem jedynie gdybanie na temat tego co by się stało jakby pewne zdarzenia potoczyłyby się innym torem.

Harry przedstawiony jako 40-letni mężczyzna borykający się z rodzicielskimi problemami to nie chłopak, którego pokochał cały świat. W moim odczuciu ta część serii napisana w klasyczny sposób jak poprzednie miała szansę na sukces, ale tym scenariuszem autorka popsuła nam całą zabawę. Mam niemiłe wrażenie, że ta książka była już dość mocno wymuszona na autorce, ale ja zawsze będę jej wierną fanką, a ta książka pójdzie u mnie w niepamięć.

Teraz pytanie do Was Drodzy Czytelnicy:
1. Czy czytaliście tą książkę i jakie wrażenie wywarła na Was?

2. Czy warto sięgać po „Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć”? Nie wiem czy chcę kolejnym razem się rozczarować, a opinie o tej książce są skrajnie pozytywne i negatywne i w sumie sama nie wiem co mam z tym faktem zrobić.

Głowa Harrego w tytułowym zdjęciu pochodzi z pixabay.com